Monique: Toen in begon met de coaching was ik al mijn zelfvertrouwen kwijt

Monique Eggen, 49

Ik had een baan die ik geweldig vond, bij een bedrijf in Delft. Daar deed ik vooral de salarisadministratie op de HR-afdeling. Er vallen verschillende bedrijven onder dat ene bedrijf en voor al die bedrijven deed ik de administratie. Ik werkte hard, ik ben een pietje precies, deed het werk secuur, en ze waren erg tevreden over me. Ik ging langzamerhand steeds langere dagen maken. Dat kwam niet alleen door het bedrijf.  Mijn huwelijk ging niet meer goed en ik had nog met andere problemen te dealen. Achteraf denk ik dat het vele werken ook vluchtgedrag is geweest. Ik wilde zo weinig mogelijk thuis zijn.  Op een gegeven moment bestond mijn leven alleen nog maar uit werk. Na drie jaar in mijn baan ging het helemaal mis. Ik kon niet meer.

Ik had een burn-out en ben toen een tijdje thuis geweest. Het doel was dat ik weer in mijn oude werk terug zou komen maar de re-integratie ging op en af en wilde maar niet vlotten. Ik zag zelf op een gegeven moment ook wel dat ik het niet meer kon, het was veel te druk en ik vond het werk intussen ook niet leuk meer. Mede door de angst dat het weer fout zou kunnen gaan wilde ik niet meer terug. Bovendien was de manager waar ik zo goed mee op kon schieten intussen vervangen door een manager waar ik minder goed mee door een deur kon. Ik dacht: ‘De enige keuze die ik nu heb is alles achter me laten en gewoon helemaal opnieuw beginnen. Scheiden, werk, gewoon alles opnieuw’ Mijn werkgever en ik hebben toen, na twee jaar proberen, in goed overleg besloten om er niet mee door te gaan.

Toen ik bij Anita (coach Xynthesis) begon was de beslissing al gevallen dat ik zou vertrekken.  Aanvankelijk zag ik nogal tegen de coaching op. Ik had twee bureaus benaderd. De keuze was niet heel erg moeilijk maar ik moest toch over de streep getrokken worden. Het andere bureau had een zakelijke benadering en was gericht op het meteen vinden van nieuw werk. Het was helemaal niet mijn bedoeling om gelijk te gaan solliciteren, ik was daar echt nog niet toe in staat.
Bij Xynthesis was er veel meer aandacht voor mij als persoon. In het kennismakingsgesprek met Anita klikte het meteen. Ze had gezegd dat er wel werk aan de winkel was. Ik zat helemaal niet lekker in mijn vel en vroeg me af of ik dat wel aan zou kunnen. Mijn HR-adviseur heeft mij over de drempel getrokken. Hij zei: ’Het zal best zwaar worden maar het is wel beter. Ga er nou gewoon maar helemaal voor!’

Aan het begin van de coaching was ik erg onzeker. Ik vond het ook moeilijk om over mezelf te praten en ook om mezelf tegen te komen. Anita hield me echt een spiegel voor. Ze zei bijvoorbeeld dat dat pietje precies zijn ook zijn nadelen heeft. Dat is iets waar ik altijd alleen maar complimenten voor had gekregen maar dat het ook een grote valkuil kan zijn, daar had ik nooit bij stil gestaan. Achteraf bezien heeft me dat ook bij veel dingen in de weg gestaan, daar ben ik me nu heel erg van bewust. De coaching heeft me sowieso veel meer bewustwording gegeven.

Het was een zwaar traject voor me, mede omdat ik nog andere problemen had en daar ook de nodige tijd in moest steken maar ik heb echt nooit een afspraak afgezegd, niet één keer. Ik heb veel aan alle sessies gehad. Af en toe ging Anita te snel. Ik gaf dat dan aan en dan paste ze het tempo meteen aan. Het was fijn dat ik haar echt alles kon vertellen, ze keer nergens gek van op, ze luisterde gewoon.

Over sommige dingen was ik best sceptisch in het begin. Bijvoorbeeld Levenslijn, daar kwam uit op wat voor hoogte ik stond aan het begin van de coaching. Op dat moment zag ik het nut er niet van in maar als er dan na een paar maanden gevraagd wordt waar je dan staat en het gaat al stukken beter met je, dan geeft dat een hoop zelfvertrouwen.

Ik was in het begin van de coaching uitgeput. Ik had een lange tijd niet goed voor mezelf gezorgd. Daar heeft Anita ook aandacht aan besteed. Ze is hartstikke sportief, je wordt daar zelf ook wel een beetje door aangestoken. Zelf hou ik niet echt van sporten maar ik ben wel veel meer gaan bewegen, heel veel wandelen en heel veel fietsen. Dat wandelen doe ik nog steeds dagelijks en dat geeft rust, even helemaal niks. Ze heeft ook wat suggesties gedaan op voedingsgebied. Ik voel me nu ook fitter en alleen daardoor voel ik me al beter.

We hebben ook naar mijn verleden gekeken om te zien waar ik toen plezier aan beleefde. Eerder had ik een baan gehad op de HR-afdeling bij de sociale werkvoorziening. Behalve administratief werk begeleidde ik daar mensen om een reguliere werkplek te vinden. Dat onderdeel vond ik heel leuk, je krijgt daar heel veel rechtstreekse waardering.

Met de wetenschap dat dat mij goed doet ben ik al tijdens mijn re-integratie als vrijwilliger voor Humanitas gaan werken met (ex-)gedetineerden. Dat geeft me heel veel voldoening. Ik kan met dingen die voor mij heel makkelijk zijn, andere mensen helpen of soms kun je door alleen maar een praatje en goed luisteren helpen. Dat soort werk geeft me heel veel voldoening.

Inmiddels heb ik alweer een half jaar een baan. Ik werk nu voor de Active Health Group, een Arbodienst. Daar doe ik ook wel veel administratie maar ik ga ook over het verzuim en heb contact met zieke medewerkers en met werkgevers. Dat is toch wel anders dan alleen maar met cijfers werken. Hierdoor heb ik het gevoel dat ik ook echt iets voor mensen beteken.
Al tijdens mijn proeftijd van twee maanden, waarin ik als junior case-manager was binnengekomen, had ik binnen enkele weken taken op verschillende afdelingen als administratief case-manager.

Ik vind het heerlijk om weer aan het werk te zijn. De tijd thuis heb ik wel nodig gehad, ik had niet gelijk weer aan het werk gekund.

Ik kan mijn vinger er niet goed opleggen hoe Anita het gedaan heeft maar ik kwam van bijna niks en het gaat nu echt goed met me. Mijn vrienden en familie vinden het onvoorstelbaar hoeveel beter het met me gaat.

Wat voor mij het belangrijkste is, toen ik begon met de coaching was ik echt al mijn zelfvertrouwen kwijt en dat heb ik weer helemaal terug. Dat is bij alles wat ik doe belangrijk, bijvoorbeeld bij het solliciteren.  Ik dacht; ‘Ik ga gewoon naar die sollicitatie en dit is wat je krijgt, dit ben ik. Voorheen was ik altijd heel nerveus en nu dacht ik: Je wil me of je wil me niet!’

Ik heb het niet echt tegen Anita gezegd maar ik ben echt dankbaar. Met behulp van haar voel ik me weer goed en ik heb nu een baan die ik echt wil.

Monique: Toen in begon met de coaching was ik al mijn zelfvertrouwen kwijt.

De meeste mensen die in een tweede spoortraject zijn beland hebben een flinke deuk in hun zelfvertrouwen opgelopen. Door ziekte uitgevallen, vervolgens regelmatig de bedrijfsarts bezocht en na een jaar horen dat je buiten je eigen organisatie moet gaan zoeken naar werk. Het is klap na klap en dat maakt onzeker. Bij Monique ging het niet alleen op het werk maar ook privé niet goed. Ze geeft aan dat ze aan het begin van de coaching al haar zelfvertrouwen kwijt was geraakt.

Het terugkrijgen van zelfvertrouwen is noodzakelijk om de oude situatie los te kunnen laten en om stappen te kunnen zetten richting de nieuwe realiteit.

Opnieuw zicht krijgen op kwaliteiten helpt bij herstel vertrouwen

Bij mensen die als gevolg van langdurige ziekte in een traject tweede spoor zijn terecht gekomen is het werk niet meer passend en is er binnen de organisatie ook geen ander werk meer te vinden.

Om erachter te komen welk werk wel passend en duurzaam is zetten we in het begin van een tweede spoortraject daarom ook direct de training en coaching persoonlijke profilering in. Alle aspecten rond werk worden in deze online training onbevangen doorgenomen. Door dit te doen en verdiepende gesprekken met de coach te voeren komt er weer perspectief en zicht op -de grenzen van- het kunnen. Door de gesprekken met Anita (coach Xynthesis) is Monique terug gaan kijken en is ze zich er bewust van geworden wat voor werk haar energie en voldoening geeft. Weer perspectief krijgen en bewustwording van de grenzen waarbinnen er met plezier gewerkt kan worden helpt bij het herstel van het zelfvertrouwen.

Ontspannen en denken in mogelijkheden

De onzekere situatie die bij een tweede spoortraject is ontstaan door ziekte en mogelijk ontslag legt nogal wat druk op iemand. Die druk wordt nog groter bij uitval door stress. Onder druk willen de meeste mensen behouden wat er is. Hierdoor vervallen mensen vaak in verdedigende strategieën zoals: dingen gaan vermijden, in de oppositie gaan, macht proberen uit te oefenen, te volgzaam zijn enz. Om uit deze situatie te komen helpen begrip en steun van de coach. De coach werkt vervolgens aan het leren ontspannen, zelfreflectie en denken in mogelijkheden. Hierdoor wordt het zelfvertrouwen vergroot.

Waardering

Iedereen heeft waardering nodig maar als je in een neerwaartse spiraal terecht bent gekomen vindt er weinig waardering plaats. Waardering is essentieel voor groei. Door Anita heeft Monique leren inzien wat ze allemaal kan. Zelf geeft ze aan dat ze van bijna niks kwam en dat het nu weer goed met haar gaat. Anita heeft ook aandacht besteed aan voeding en beweging, vitaliteit. Ook hierdoor is Monique zich beter gaan voelen. Zo heeft ze stap voor stap de draad weer oppakt. Als die opwaartse gang is ingezet komt het zelfvertrouwen terug.